Categorie: Politiek

Woensdag 15 maart 2023 was een memorabele dag voor Caroline van der Plas. Ik wens de BBB en al haar toegewijde volgers het allerbeste toe. Het is de vraag of de BBB (Boeren Burger Beweging) een verandering teweeg zal brengen of slechts een droom is. Op het moment dat dit artikel werd geschreven, was het nog niet bekend dat het CDA een onderbreking wilde in het stikstofbeleid. 

De Boeren Burgerbeweging (BBB) is een politieke partij die in 2020 in Nederland is opgericht en zich concentreert op het welzijn van boeren en de agrarische sector. Caroline: ‘We pleiten niet alleen voor de boeren, maar voor alle eerlijke burgers.’ De partij is echter ontstaan uit de groeiende ontevredenheid onder boeren met het overheidsbeleid ten aanzien van de agrarische sector.

De BBB is onderwerp van belangstelling geweest van zowel politici als media-instanties, ondanks zijn korte bestaan. De BBB werd vaak beschouwd als een optie voor de huidige politieke partijen die, volgens de boeren, niet hard genoeg hebben gestreden voor hun belangen.

De BBB heeft aangegeven dat zij beoogt een echte verandering teweeg te brengen in het Nederlandse politieke landschap. Het doel van de partij is om de positie van de boerenbevolking te versterken, het aantal ambtenaren te verminderen en de Europese Unie minder invloed te laten hebben op de Nederlandse wetgeving. Bovendien is de partij voor het behoud van het platteland en de traditionele cultuur van ons land.

De BBB wordt gesteund door de agrarische sector en door mensen die bezorgd zijn over de toekomst van het Nederlandse platteland, maar er zijn ook kritische geluiden te horen. Er wordt kritiek geleverd omdat de BBB onvoldoende concreet is over de manier waarop zij haar beloftes waar wil maken. Sommigen zijn van mening dat de manieren waarop de leiders van de partij zich gedragen, in sommige gevallen populistisch zijn.

Een van de sterke punten van de BBB is dat zij zich inzetten voor het behoud van het Nederlandse platteland en de agrarische sector, wat voor veel Nederlanders van groot belang is. Er bestaat onder Nederlanders ongerustheid over de daling van het aantal boerenbedrijven en de vermindering van het plattelandse karakter van Nederland. De BBB heeft ervoor gezorgd dat deze zorgen hoog op de politieke agenda staan en kan hierdoor een belangrijke rol spelen in het behoud van het Nederlandse platteland.

De BBB heeft ook een sterke sociale mediastrategie, waardoor de partij op platforms zoals Twitter en Facebook veel aandacht krijgt. De partijleider Caroline van der Plas heeft bijvoorbeeld meer dan 190.000 volgers op Twitter en maakt gebruik van livestreams en video om haar boodschap te verspreiden.

Een van de kritiekpunten op de BBB is dat ze zich vooral lijkt te richten op het afwijzen van het huidige beleid en de EU, zonder dat er concrete oplossingen worden aangeboden. Sommigen hebben kritiek op de wijze waarop de leiders van de partij zichzelf soms uiten over bepaalde groepen in de samenleving, bijvoorbeeld de ‘stadse elite’.

Bovendien is er ook ongerustheid over de relatie van de BBB met extremistische groeperingen. Caroline van der Plas,  is in het verleden in verband gebracht met de anti-islamitische beweging Pegida. Ook heeft de partij in het verleden sympathie betuigd aan de gele hesjes beweging in Frankrijk.

Een andere kritiek op de BBB is dat de partij soms tegenovergestelde standpunten inneemt. De BBB heeft zich onder andere uitgesproken tegen de intensieve veehouderij, maar tegelijkertijd ook voor het behoud van de Nederlandse agrarische sector. Ook is er kritiek op de manier waarop de partij soms met wetenschappelijke feiten en klimaatverandering omgaat.

Een ander punt van kritiek op de BBB is dat de partij soms populistische en simplistische standpunten inneemt. Zo stelt de partij bijvoorbeeld dat de boeren de “echte natuurbeschermers” zijn en dat het verminderen van de veestapel niet de oplossing is voor het verminderen van de stikstofuitstoot. Deze stellingen zijn echter niet altijd wetenschappelijk onderbouwd en kunnen leiden tot een verdeeldheid in het debat.

Daarnaast is er ook kritiek op de organisatie van de BBB zelf. De partij is nog niet erg oud en het lijkt soms dat er aan een goede structuur en organisatie ontbreekt. Ook zijn er vragen over de financiering van de partij en haar contacten met belangengroepen.

De BBB is in eerste instantie opgericht voor de boeren, maar heeft inmiddels een bredere achterban en trekt steun uit andere sectoren. Dit komt doordat de partij zich niet alleen richt op de landbouwsector, maar ook op bredere problemen, zoals het behoud van het Nederlandse platteland en de Nederlandse cultuur.

Het zal de komende tijd moeten uitwijzen of de BBB een echte verandering teweeg zal brengen. De partij heeft er ongetwijfeld al toe bijgedragen dat de problemen die boeren en de agrarische sector in Nederland ondervinden, aan de orde zijn gesteld. Of de partij echter ook daadwerkelijk genoeg steun zal krijgen om haar plannen uit te voeren en veranderingen te bewerkstelligen, is nog de vraag. In elk geval hebben zij het volk achter zich. 

Het is nog te vroeg om te bepalen of de BBB een langdurig succes zal zijn. In de toekomst zal de partij zich moeten bewijzen door wijd geaccepteerde oplossingen te bedenken en te verkrijgen. De BBB is zonder twijfel een sleutelfiguur in het debat over de toekomst van de agrarische sector en het behoud van het Nederlandse platteland. De BBB kan hiermee een belangrijke rol spelen in het veranderen van het politieke landschap in Nederland.

Het is van essentieel belang aan het einde van dit artikel te vermelden dat de BBB nog steeds een jonge partij is en dat het onduidelijk is in welke mate de partij zich in de toekomst zal ontwikkelen.

Het begrip “gedoogdemocratie” wordt veel besproken in de Nederlandse politiek, vooral sinds de opkomst van de populistische partij de PVV en haar samenwerking met de minderheidsregering van Rutte I. In zijn boek “Gedoogdemocratie: Samenwerken op leven en dood” heeft Pieter van Vollenhoven voor het eerst het idee van gedoogdemocratie naar voren gebracht. Dit artikel zal de lezer toelichten wat de gedoogdemocratie is en waarom meerdere politicologen en filosofen hierover hebben geschreven.

In een gedoogdemocratie wordt een minderheidsregering toegestaan door een of meer andere partijen die niet deel uitmaken van de regering. De minderheidsregering beschikt dus niet over de steun van de meerderheid in het parlement en is aangewezen op de gedoogpartij(en). De gedoogpartij kan bijvoorbeeld besluiten de minderheidsregering te steunen bij belangrijke stemmingen, maar zich onthouden van steun voor andere beslissingen.

In zijn boek “Gedoogdemocratie: Samenwerken op leven en dood” stelt Pieter van Vollenhoven voor dat gedoogdemocratie een belangrijke rol kan spelen bij het oplossen van politieke stilstand en het bevorderen van samenwerking tussen verschillende politieke partijen. Hij zegt dat gedoogdemocratie een manier van samenwerken is die praktisch is, en dat het gaat om het vinden van dingen die we gemeenschappelijk belangrijk vinden in plaats van overeenkomsten in onze ideologie.

Ook de Nederlandse politicoloog en filosoof Pieter Kane heeft het begrip gedoogdemocratie besproken in zijn werk. In zijn artikel “Gedoogdemocratie: een noodzakelijk kwaad?” (2012) bespreekt Kane de voor- en nadelen van gedoogdemocratie. Hij zegt dat gedoogdemocratie aan de ene kant kan helpen politieke stabiliteit te creëren en aan de andere kant kan voorkomen dat er politieke ruzies ontstaan. Maar aan de andere kant zegt hij ook dat gedoogdemocratie kan leiden tot verwarring over wie er verantwoordelijk is en het ontbreken van een democratische basis. 

Kane is van mening dat, wanneer er sprake is van gedoogdemocratie, er zorgvuldig moet worden nagedacht over de voorwaarden waaronder gedoogsteun kan worden verleend. Hij is van mening dat er bij het gedogen altijd duidelijke afspraken moeten zijn en dat de gedoogpartij(en) niet te veel moet(en) toegeven aan de minderheidsregering. Hij denkt dat er meer openheid moet komen in de manier waarop er wordt besloten en dat het parlement een duidelijke rol moet krijgen in het toezicht op de gedoogconstructie.

Het gedoogakkoord tussen de PVV en Rutte I heeft in Nederland veel discussie over gedoogdemocratie opgeroepen. Hoewel gedoogdemocratie politieke stabiliteit en samenwerking kan bevorderen,

Dit kan leiden tot ondemocratische praktijken die de geldigheid van de overheid in twijfel trekken en de verantwoordelijkheden onduidelijk maken. Het is dus heel belangrijk dat gedoogsteun verantwoord wordt gebruikt, met heldere afspraken en een open besluitvorming.

Wanneer de overheid bepaalde zaken toestaat, kan dit leiden tot verdeeldheid en een gespannen sfeer in de samenleving. De PVV en Rutte I werkten samen, maar dat was erg moeilijk omdat Geert Wilders van de PVV heel veel kritiek kreeg van andere mensen, vooral over zijn uitspraken over mensen die naar Nederland komen en over de islam. Dit heeft onderlinge spanningen tussen etnische groepen veroorzaakt en kan de sociale aanhechting verminderen.

Kane stelt in zijn werk dat gedoogdemocratie alleen kan functioneren als er sprake is van een politieke sfeer waarin partijen bereid zijn samen te werken en gemeenschappelijke belangen te verkennen. Om deze constructie van gedoogbeleid te laten slagen, zijn een cultuur van respect en vertrouwen tussen politieke partijen en een breed maatschappelijk draagvlak vereist.

Het politieke concept van de gedoogdemocratie is zowel interessant als omstreden en krijgt veel aandacht in de Nederlandse politiek. Echter, we moeten ook niet vergeten dat gedoogdemocratie niet de ultieme oplossing is voor alle politieke problemen. In sommige gevallen kan het zelfs nadelig zijn om een minderheidskabinet te ondersteunen door het gedogen van hun beleid. Wanneer de partij die gedoogsteun verleent, bijvoorbeeld te ver af staat van de ideologie of standpunten van het kabinet. Wanneer dit gebeurt, kan het de politieke onrust vergroten.

Een ander kenmerk van de gedoogdemocratie is dat kleine partijen meer politieke macht kunnen krijgen. Dit kan ervoor zorgen dat er meer verschillende soorten politieke partijen in het parlement komen, maar het kan ook leiden tot een vermindering van politieke eenheid en een gebrek aan duidelijke meerderheden.

Pieter Kane zegt dat gedoogsteun een manier is om politieke doelen te bereiken, niet alleen een manier om problemen op te lossen. Tijdelijke politieke doelen en idealen mogen nooit de enige basis zijn voor gedoogsteun, er moet altijd sprake zijn van gemeenschappelijke politieke doelen en idealen. Dit vraagt van politieke leiders dat zij bereid zijn de verantwoordelijkheid op zich te nemen voor het uitvoeren van hun beslissingen en de consequenties van het negeren ervan.

Hoewel er in het verleden wel verschillende voorbeelden zijn geweest, is op dit moment in de Nederlandse regering geen sprake van een gedoogconstructie. Het kabinet-Rutte I, waarin de PVV de minderheidsregering van de VVD en het CDA tolereerde, was van 2010 tot 2012. De PVV kreeg hierdoor invloed op het beleid rondom immigratie en integratie. Een ander voorbeeld is het minderheidskabinet Balkenende III in 2006-2007, waarbij de regeringspartijen CDA en VVD gedoogsteun kregen van de LPF, een partij die was voortgekomen uit de erfenis van Pim Fortuyn.

Er zijn ook andere landen waar ze gedoogconstructies kennen. Net als in België, waar de overheid meestal afhankelijk is van de tolererende steun vanuit de Vlaamse en Franstalige gemeenschap om te kunnen functioneren.

Er zijn omstandigheden denkbaar die gedoogconstructies zelfs noodzakelijk maken. Specifieke maatschappelijke ontwikkeling als broedmoeder van de gedoogconstructie

In conclusie kan gesteld worden dat gedoogdemocratie een politieke constructie is die kan bijdragen aan politieke stabiliteit en pluraliteit, maar ook nadelen met zich meebrengt. Het vereist politiek leiderschap en verantwoordelijkheid om gedoogsteun op een verantwoorde en transparante manier toe te passen. In Nederland zijn er verschillende voorbeelden geweest van gedoogconstructies in de regering, maar het blijft een kwestie van specifieke context en politieke omstandigheden of gedoogsteun een haalbare en wenselijke optie is.

Mert Kasmer

Net als bij voorgaande verkiezingen hebben velen van ons afgelopen week weer gestemd voor de provinciale staten en waterschappen. Van de kiesgerechtigden heeft 57,5 procent gebruikgemaakt van zijn of haar stemrecht. Dit is een verhoging ten opzichte van 2019, toen 56,1 procent van de kiesgerechtigden een stem uitbracht. Ik heb ook mijn Burgerplicht vervuld en heb opgemerkt dat er meer jongeren zijn die gaan stemmen. In dit artikel vertellen Maud en Jochem waarom ze hebben gestemd.

Maud (20 jaar, student informatica aan de Universiteit Utrecht) 

Ik heb eindelijk gewacht in die rij en gestemd! Ik ben een tweedejaars studente Informatica. Ik ben studente aan de universiteit van Utrecht en ga graag met mijn vriendinnen een glas wijn drinken. Het coronavirus heeft mijn leven, net als dat van vele anderen, op zijn kop gezet toen ik net zeventien jaar was. Door het verlies van contact met mijn vriendinnetjes werd ik minder sociaal. Mijn studie werd moeizamer en ik had het onbehaaglijke gevoel dat ik ergens niet meer paste. Dagen werden weken en weken werden maanden en langzaam maar zeker voelde ik me leeg. Alles waar ik eerst belang aan hechtte leek onbereikbaar. We hadden bezorgdheid voor onze grootouders en namen afstand van hen. Toen ik net achttien was, overleed mijn geliefde oma en heb ik niet volledig van haar kunnen genieten. Toen mijn sociale leven ophield en oma stierf, voelde ik me heel eenzaam. Ik heb nog steeds moeite met het maken van nieuwe vriendinnen, dus ik ben heel dankbaar voor de vriendinnen die ik nu heb. Hoewel iedereen de moeilijkheden van die periode heeft ondervonden, had ik het gevoel dat ik er alleen voor stond. Hoewel mijn ouders thuis steevast op de VVD hadden gestemd, begonnen ze zich steeds vaker gefrustreerd te uiten over hoe lastig het was geworden om de eindjes aan elkaar te knopen. Dit had dan ook bij hen het wantrouwen in de VVD doen toenemen. Ondanks dat Mark Rutte zei “Dit nooit meer”, hebben we keer op keer een teleurstelling van de overheid gekregen. Momenteel wonen we in een kleiner huis en moet mijn moeder fulltime werken, terwijl mijn vader soms 50 uur per week werkt. Ze zorgen ervoor dat ik aan niets ontbreken zal en dat ik mijn studie goed kan volgen. Tijdens de laatste verkiezingen heb ik voor een partij gestemd die hoop biedt aan de jongeren, zodat we de belofte van “Nooit Meer” echt kunnen waarmaken. Ik weet ook dat het niet aan de VVD ligt, want ze hebben ook moeilijke tijden gehad tijdens het regeren. Toch had ik gehoopt dat ik nooit zo lang hulpeloos op bed hoefde te liggen wachten voordat ik hulp kon krijgen van de GGZ. Woensdag heb ik op BBB gestemd in de hoop dat er door deze politieke partij meer aandacht en hulp zal komen voor jongeren in mijn situatie; “dit kan en mag nooit meer”. 

Jochem (19 jaar, student marketing en communicatie aan de Hogeschool ‘s-Hertogenbosch)

Ook ik heb mijn stem uitgebracht voor het eerst dit jaar. Mijn salaris is, vergeleken met dat van mijn vrienden, niet slecht. Dit komt mede doordat ik een Bbl-opleiding volg. Ik heb voor mijn kameraad gestemd die ons nu vanuit de hemel toeziet. Op dit moment woon ik met mijn ouders in Rosmalen en heb ik hier altijd met veel plezier geleefd. Toch heb ik kortgeleden veel onrust in onze omgeving gevoeld. Mijn maatje overleed vorig jaar aan de gevolgen van een heftig auto-ongeluk. We zijn in de kracht van ons leven en de wereld ligt aan onze voeten. We hadden een auto gehuurd in Duitsland en besloten wat rond te rijden of ons “stoer” te gedragen, zoals we vaker hadden gedaan tijdens stomme avonden. We hadden de hele nacht naar ‘immortal technique’ geluisterd, een Amerikaanse rapper die rapt over maatschappelijke problemen. Hij was intelligent en sprak vaak over politiek en hoe hij bepaalde dingen wilde veranderen, maar ik onderbrak hem vaak omdat ik er geen behoefte aan had om over politiek te praten. Ik weet dat hij een echte CDA-stemmer was en achter de meeste standpunten stond, maar ik had er zelf geen kaas van gegeten. Nadat hij was begraven, heb ik alleen maar naar ‘immortal technique’ geluisterd en gehoopt dat hij er nog zou zijn zodat ik met hem over politiek kon praten. Nadat ik mijn stempas had ontvangen, besefte ik meteen dat ik op het CDA zou stemmen. Ik heb mezelf ook verder ingelezen over het CDA en sta er nu achter. Het geeft me voldoening om me bezig te houden met politiek, want dat zou hij graag hebben gewild. Wanneer ik ouder ben, wil ik een bedrijf leiden dat zich richt op het helpen van jongeren, vooral door hen bewust te maken van de gevaren van roekeloos autorijden. Ik weet nog niet precies hoe ik dat ga aanpakken, maar dat komt dan nog wel. 

Maud heb ik benaderd via sociale media en zij was bereid haar verhaal te delen, Jochem ken ik van de schoolbanken en die heb ik gebeld toen ik aan dit onderwerp wilde werken. Het waren unieke gesprekken die ik met jullie beiden heb kunnen voeren, ongeacht jullie politieke standpunten, beiden met een stem voor de jongeren. Hoewel het soms allemaal moeilijk lijkt, zetten we door en hopen op een goede dag. Iedereen heeft zijn eigen manier van stemmen. Ik heb bewust gekozen voor Maud en Jochem om nogmaals de struggles van jongeren onder aandacht te brengen. Ik snap dat jongeren zich soms niet meer gehoord of gezien voelen. 

Dank jullie wel, Maud en Jochem, voor de prettige gesprekken en de nieuwe inzichten die ik van jullie heb ontvangen. Jullie hebben zeker alle reden tot trots! 

Mert Kasmer